Tijdens ons gesprek met de gynaecoloog is meteen gebeld om een afspraak te maken met de verpleegkundige voor prikles en meer uitleg over het schema.
Dus daar zaten we dan deze ochtend. Mijn vriend had ik er al op voorbereid dat hij echt degene zou zijn die mocht gaan prikken en hij vond het toch ook wel een beetje spannend worden.
De verpleegkundige vertelde meteen dat we nog geen prikles zouden krijgen, aangezien de kans groot is dat we dat over twee weken, wanneer we echt starten, alweer vergeten zouden zijn. Dat vermoeden hadden wij ook. Geen prikles dus! Mijn vriend kon het natuurlijk niet laten om te vragen of hij ook in mijn bil mag prikken. Ja, dat mag ook, zolang het maar op een plekje is waar vet zit. Hij zit zich er nu al op te verheugen, zegt hij. Grote mond, klein hartje, zullen we maar denken.
Bij mijn eerstvolgende menstruatie moeten we meteen contact opnemen met het ziekenhuis en wordt een echo ingepland op dag 3. Als daarop alles prima is, dan gaan we ook meteen die dag starten met het twee keer per dag prikken van Gonal F. De hoeveelheid (150 of 225 EH) wordt bepaald naar aanleiding van de echo. Verder hoeft de Gonal F niet op exact hetzelfde tijdstip, zolang het maar twee keer redelijk over de dag verdeeld is. Op dag 7 volgt dan de tweede echo en als die goed is en er voldoende follikels groeien, moeten we starten met orgalutran één keer per dag. Hiermee gaan we door tot ergens tussen dag 10 en 16, waarop de Pregnyl gespoten moet worden en 1 1/2 dag later de punctie zal plaatsvinden. Toch wel spannend om nu al te weten dat ik ergens tussen 15 en 21 maart de punctie zal hebben en met een beetje geluk drie dagen later een embryo terug geplaatst. Of het IVF of ICSI gaat worden hangt af van de hoeveelheid eicellen en zaadcellen. Bij meer dan 10 eicellen en meer dan 1 miljoen zaadcellen zal de helft volgens de IVF-procedure gebeuren en de andere helft met ICSI. Mocht de kwaliteit in één van de of in beide gevallen slechter zijn, dan wordt het helemaal ICSI. Daarna mag ik aan de slag met Utrogestan of Pregnyl, maar ook dat horen we na de punctie pas.
Grappig genoeg ben ik super relaxed eronder. Ik hoef nu lekker even helemaal niks en geniet van die vrijheid. En eerlijk gezegd heb ik er ook wel een beetje zin in. Eindelijk een sort eerlijke kans om zwanger te worden en het idee dat we daar werkelijk ons best voor doen. Kom maar op!
Dus daar zaten we dan deze ochtend. Mijn vriend had ik er al op voorbereid dat hij echt degene zou zijn die mocht gaan prikken en hij vond het toch ook wel een beetje spannend worden.
De verpleegkundige vertelde meteen dat we nog geen prikles zouden krijgen, aangezien de kans groot is dat we dat over twee weken, wanneer we echt starten, alweer vergeten zouden zijn. Dat vermoeden hadden wij ook. Geen prikles dus! Mijn vriend kon het natuurlijk niet laten om te vragen of hij ook in mijn bil mag prikken. Ja, dat mag ook, zolang het maar op een plekje is waar vet zit. Hij zit zich er nu al op te verheugen, zegt hij. Grote mond, klein hartje, zullen we maar denken.
Bij mijn eerstvolgende menstruatie moeten we meteen contact opnemen met het ziekenhuis en wordt een echo ingepland op dag 3. Als daarop alles prima is, dan gaan we ook meteen die dag starten met het twee keer per dag prikken van Gonal F. De hoeveelheid (150 of 225 EH) wordt bepaald naar aanleiding van de echo. Verder hoeft de Gonal F niet op exact hetzelfde tijdstip, zolang het maar twee keer redelijk over de dag verdeeld is. Op dag 7 volgt dan de tweede echo en als die goed is en er voldoende follikels groeien, moeten we starten met orgalutran één keer per dag. Hiermee gaan we door tot ergens tussen dag 10 en 16, waarop de Pregnyl gespoten moet worden en 1 1/2 dag later de punctie zal plaatsvinden. Toch wel spannend om nu al te weten dat ik ergens tussen 15 en 21 maart de punctie zal hebben en met een beetje geluk drie dagen later een embryo terug geplaatst. Of het IVF of ICSI gaat worden hangt af van de hoeveelheid eicellen en zaadcellen. Bij meer dan 10 eicellen en meer dan 1 miljoen zaadcellen zal de helft volgens de IVF-procedure gebeuren en de andere helft met ICSI. Mocht de kwaliteit in één van de of in beide gevallen slechter zijn, dan wordt het helemaal ICSI. Daarna mag ik aan de slag met Utrogestan of Pregnyl, maar ook dat horen we na de punctie pas.
Grappig genoeg ben ik super relaxed eronder. Ik hoef nu lekker even helemaal niks en geniet van die vrijheid. En eerlijk gezegd heb ik er ook wel een beetje zin in. Eindelijk een sort eerlijke kans om zwanger te worden en het idee dat we daar werkelijk ons best voor doen. Kom maar op!
Reacties
Een reactie posten