Ons heeeele kleine (embryo) kindje teruggeplaatst

Vanmiddag was het dan eindelijk zover; we hebben een terugplaatsing gehad van een heel klein embryo. Eerst werd rustig uitgelegd hoe het met de eicellen is gegaan na de punctie. Wat ik mooi vond om te horen is dat er vlak na de punctie 14 van de 16 eicellen rijp waren en ze deze konden injecteren voor ICSI. In de middag hebben ze de laatste 2 opnieuw bekeken en bleken deze toen ook rijp te zijn en mee te kunnen doen. Vooraf hebben we duidelijk aangegeven dat we bij voldoende eicellen en een 'goede' zaadkwaliteit graag 50% IVF en 50% ICSI wilden laten doen. Hier is in het laboratorium niet de keuze voor gemaakt, maar zijn alle cellen met het ICSI traject meegegaan. In principe zouden 16 eicellen en 4 miljoen zaadcellen (na opwerking) voldoende moeten zijn, maar de kwaliteit van de zaadcellen hadden ze toch niet voldoende ingeschat en zelfs met ICSI was het zoeken naar een goede. Om ons de beste kansen te geven is er gekozen voor 100% ICSI.


De dag na de punctie kregen we te horen dat er 10 eicellen bevrucht waren. Vandaag waren hier nog 7 eicellen van over die verder waren gedeeld. Hiervan is het beste embryo van 1-kwaliteit (beste kwaliteit) uitgezocht en terug geplaatst. Verder was het voor mij lastig in te schatten wat de kwaliteit van de rest is, alleen dat ik heel vaak 6bb en 6bc zag staan. Deze embryo's mogen nog één, of bij twijfel twee, dagen doordelen en worden dan ingevroren. Pas over ongeveer 2 á 3 weken krijgen we per brief de samenvatting van de gehele IVF-ICSI procedure thuis gestuurd, met daarin het aantal cryo's (ingevroren embryo's).




Ik mocht op de stoel gaan liggen en de verpleegkundige deed een uitwendige (ja, eindelijk!) echo van de baarmoeder om te zien of de arts de catheter op de goede plek had aangebracht. De embryo kan het beste zo ver mogelijk in de baarmoeder ingebracht worden, op een plekje waar veel slijmvlies aanwezig is. Nadat deze ingebracht is, werd door de analyst onder de microscoop gekeken of het embryo echt uit de catheter was. Het zal je maar gebeuren dat deze er nog in zit... Alles was oke en ik mocht nog 10 minuten blijven liggen. Mijn vriend verveelde zich behoorlijk en heeft alle kastjes open getrokken om te kijken of er echt in lag wat op het deurtje stond. Je moet toch wat ;-).
Hoewel mijn blaas enorm vol was, omdat dit moest voor de terugplaatsing, durfde ik niet te gaan plassen. De arts heeft uitgelegd dat de baarmoeder een soort boterham met pindakaas is en het embryo een hagelslagje en dat deze er echt niet uit kan vallen. Thuis moest ik zo nodig dat ik toch maar ben gegaan. En nu zit ik met een heel bizar en spannend gevoel. Er zit een ienimini kindje in me! Groei maar, kleintje!

Reacties