Een paar dagen geleden al ontvingen we de brief vanuit het ziekenhuis.
Zodra ik het logo op de envelop zag, wist ik al niet hoe snel we ons huis binnen
moest gaan om deze open te scheuren. De brief was ook onverwacht vroeg, want
ons was verteld dat dit zo’n 2 á 3 weken zou duren. En het leek me werkelijk
een nachtmerrie om EN ongesteld te worden EN een paar dagen daarna een brief te
ontvangen dat er niks ingevroren is. Deze gedachte was gelukkig nergens op
gebaseerd, want in de brief stond dat er 4 embryo’s van ons goed genoeg waren
om ingevroren te worden. Werkelijk een super score, dus we waren erg blij met
onze 4 diepvrieskindjes, zoals ik ze gedoopt heb. Mijn vriend was er bijna een
beetje sprakeloos van. Eerst horen dat er 16 eicellen zijn, dan 10
bevruchtingen, dan 7 embryo’s en vervolgens 1 terugplaatsing en 4 cryo’s.
Zouden we dan ook nog tegenslagen krijgen in dit traject?
De wachtweken ben ik vrij goed doorgekomen. Ik heb gezorgd
voor een hoop rustig vermaak, zodat ik weinig tijd had om er aan te denken. Van
tevoren had ik verwacht dat ik me schuldig zou voelen tegenover bijvoorbeeld
mijn ouders en zus, dat ik een mooi embryootje bij me droeg en zij van niks wisten.
Maar op het moment zelf stond ik daar eigenlijk niet bij stil. Ik voelde dan eigenlijk
ook totaal geen behoefte om te testen. Pas toen het precies 2 weken na de
punctie was en zeker was dat de Pregnyl van 16 dagen geleden uit mijn lichaam
was, begon het bij mij te kriebelen. Mijn vriend had er een ontzettend goed
gevoel bij. Ik had last van allerlei kwaaltjes, maar had mijn ratio goed
uitgeschakeld, omdat ik wist dat ik al 4 weken hormonen gebruikte die de boel
flink hadden ontregeld. In ieder geval wilde ik graag weten of het gelukt was.
Het feit dat we zoveel cryo’s hebben gaf me al ene hoop rust en eigenlijk wilde
ik gewoon weten of ik me de komende tijd braaf aan de leefregels diende te
houden of weer lekker kon gaan sporten en een wijntje kon drinken.
Op 15 DPO (15 dagen na de punctie en 17 dagen na de Pregnyl)hebben
we dan ok getest. Ik netjes een bekertje halfvol geplast en hier de(gevoelige/early)
test 10 seconden in gehangen. Daarna alleen op de grond van het toilet gezet en
weer terug in bed gesprongen. Mijn vriend hield de 3 minuten bij en haalde daarna
het testje. En daar stond: een licht streepje! Licht verbaasd waren we en
doordringen deed het niet. Maar het lijkt er toch echt op dat het gelukt is J. Natuurlijk kon ik het
niet laten om nog een tweede (normale) test te doen, want dit kon bijna niet
waar zijn. Deze heb ik neergelegd en ben lekker gaan douchen. Toen we daarna op
beide testen keken was het meer dan duidelijk. Twee keer een mooi streepje en
op de early test was deze zelfs bijna even donker als het teststreepje.
Een uurtje later kon ik het ziekenhuis bellen en is meteen
de eerste echo ingepland. Op 19 april mogen wij hopelijk voor het eerst ons
kindje in wording zien. Super spannend! We zijn beide wel gematigd positief,
omdat het vorige keer mis is gegaan bij 5 ½ week, dus tot die tijd zijn we ook ontzettend
realistisch. Maar het begin is in ieder geval goed!
Reacties
Een reactie posten